به نقل از «ناطقان»

دلایل خارش واژن چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۲۸۸۵۲

خارش واژن قبل از قاعدگی که غالبا خیلی ناخوشایند و آزار دهنده است ممکن است به علت کاهش سطح استروژن در این دوره باشد. کاهش سطح استروژن سبب می شود تا دیواره ی واژن نازک شده و ملتهب شود که گاهی به صورت خارش و یا سوزش قبل از پریودی نشان داده می شود. ناطقان: خارش و سوزش ناحیه و سایر ناراحتی های مربوط  به  واژن را تقریبا تمام زنان در زندگی خود تجربه می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بسیاری از افراد ممکن است قبل از شروع پریودی و یا بعد از آن در واژن احساس خارش کنند که این مشکل می تواند علت های متعددی داشته باشد. از علت های آن وجود التهاب، تحریک پذیری و یا خشکی در این ناحیه می باشد. هورمون ها نیز نقش مهمی در ایجاد خارش در واژن دارند.





در ادامه به علت های ایجاد خارش در این ناحیه و راه های درمان آن می پردازیم.

 
دلایل ایجاد خارش در واژن قبل از پریودی

ایجاد خارش در ناحیه واژن قبل از پریودی ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد که عمده ترین و شایع ترین دلایل آن را در ادامه به طور جداگانه شرح می دهیم.

 
1. خشکی واژن

یکی از علت های خارش واژن قبل از پریودی خشکی واژن می باشد. در هنگام تخمک گذاری سطح استروژن به بالاترین میزان خود می رسد و در روز های نزدیک به پریودی به سرعت کاهش می یابد. این امر می تواند باعث خشکی واژن شود. خشکی واژن در هنگام رابطه جنسی باعث احساس درد و خارش همراه است.

 

خشکی واژن ممکن است توسط زنانی که به یائسگی نزدیک می شوند نیز تجربه شود. زنانی که به تازگی زایمان کرده اند و در مرحله شیر دهی هستند نیز خشکی واژن را تجربه می کنند.

 
2. التهاب رحم و اندام های آن

قاعدگی باعث افزایش حساسیت پوستی می شود. زنانی که یک روز به پریودی شان مانده است ممکن است بیشتر از حالت عادی دچار سوزش های پوستی شوند. این حالت ممکن است به دلیل التهاب باشد. در دوران قاعدگی میزان التهاب بالا و پایین می رود. فردی که دچار آلرژی و حساسیت و بیماری پوستی می باشد ممکن است سطح التهاب قبل از پریودی، علائم آن را وخیم تر کرده و باعث احساس خارش در واژن شود.

 
3. عفونت مخمر واژینال

 

 

عفونت مخمر حلقوی عفونتی واژینالی است که برخی زنان ممکن است آن را تجربه کنند. عفونت ولوو واژینال حلقوی نوعی احساس سوزش و خارش در ناحیه واژن است که در هر بار پریودی اتفاق می افتد. ممکن است این احساس خارش در برخی موارد قبل از پریودی و یا در طی دوره پریودی رخ دهد.

 

فعالیت جنسی ممکن است باعث شدید تر شدن این حالت شود. این نوع عفونت در نتیجه عفونت مخمر و غالبا به دلیل رشد بی رویه قارچ کاندیدا رخ می دهد. این نوع قارچ به طور طبیعی در واژن رشد می کند.

 

تعادل PH واژن بر اثر نوسانات هورمونی در طول سیکل قاعدگی، تحت تأثیر قرار می گیرد و بر روی باکتری های طبیعی واژن اثر می گذارد. باکتری هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند نمی توانند به درستی رشد کنند و در نتیجه قارچ کاندیدا بیشتر رشد می کند و ایجاد عفونت می کند.

 

عفونت مخمر یک نوع عفونت قارچی است. مخمر به طور طبیعی در مقادیر کم بر روی پوست وجود دارد اما مقادیر زیاد آن باعث ایجاد عفونت می شود.

عفونت مخمری ممکن است بر اثر برخی از عوامل از جمله بارداری، دیابت و مصرف آنتی بیوتیک ها تحریک شود.

این نوع عفونت ها در دوران قاعدگی شایع هستند و می توانند در هر زمان از سیکل قاعدگی رخ دهند.

 
4. علائم عفونت مخمر واژن

به غیر از خارش که اصلی ترین و شایع ترین علامت عفونت مخمر است، این نوع عفونت دارای علائم دیگری نیز می باشد که شامل درد، کهیر، التهاب در اطراف واژن، سوزش در هنگام رابطه جنسی و یا دفع ادرار و ترشحات خاکستری رنگ مایل به سفید که گاهی به شکل پنیر فاسد می باشد.

 

اگر به عفونت قارچی مبتلا هستید باید به پزشک مراجعه کنید اما دارویی که می توانید آن را بدون نسخه نیز تهیه کنید OTC نام دارد. اما توصیه ما این است که هر چند این دارو به صورت بدون نسخه قابل فروش است ولی باید با تشخیص پزشک تجویز شود.

 
5. واژینوز باکتریال

 


 

این نوع عفونت که به BV نیز معروف است دارای علائمی شبیه به عفونت مخمر است. اما تفاوت آن در این است که این نوع عفونت همراه با بوی نامطبوعی شبیه بوی ماهی می باشد.

 

تفاوت دیگر این نوع عفونت با عفونت مخمر در رنگ ترشحات است. ترشحات در این نوع عفونت به رنگ مایل به سبز، زرد و یا خاکستری است. این عفونت دارای علائمی مانند درد، احساس خارش در واژن و سوزش هنگام ادرار می باشد.

 

عفونت BV نیز مانند عفونت مخمر بر اثر نوسانات هورمونی ناشی از بارداری و یا قاعدگی باشد و از راه های رابطه جنسی منتقل می شود.

عفونت BV می تواند یکی از دلایل ایجاد خارش در واژن قبل از پریودی باشد، مخصوصا بعد از داشتن رابطه جنسی. این نوع عفونت بیشتر در بین زنان بین 15 تا 44 سال شایع است که علائم آن قبل از شروع پریودی شدید تر می شود. درمان این نوع عفونت با تشخیص پزشک از طریق مصرف آنتی بیوتیک ها امکان پذیر است.

 
6. تریکومونیازیس

این نوع عفونت نوعی عفونت مقاربتی است که با نام تریچ نیز شناخته می شود و از بیماری های شایعی است که باعث بروز خارش در واژن می شود. علائم این نوع عفونت از 5 تا 28 روز بعد از ابتلا به آن ظاهری می شود.

 

این نوع عفونت به غیر از خارش دارای علائم دیگری مانند تکرر ادرار، خونریزی واژن و یا لکه بینی، سوزش هنگام ادرار یا رابطه جنسی و ترشحات کف مانند واژن با بوی بد می باشد.

علائم این نوع عفونت اگر چه در دوران قبل از قاعدگی بروز شدیدتر نمی شود اما ممکن است برخی از افراد آن را برای اولین بار قبل از پریودی مشاهده کنند.

عفونت تریکومونیازیس با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است.

 
7. حساسیت به پد و نوار بهداشتی

 

 

در صورتی که در دوران قاعدگی دچار خارش در ناحیه واژن شوید ممکن است به دلیل حساسیت به پد باشد. برخی از پد ها از مواد تحریک کننده ساخته می شود.

  

تامپون نیز باعث جذب چربی طبیعی واژن و خشک کردن واژن می شود که در نتیجه منجر به ایجاد خارش در این ناحیه می شود. برای جلوگیری از این حالت باید مرتبا تامپون ها را عوض کنید و از تامپونهایی که قدرت جذب بالایی دارند استفاده نکنید. می توانید گاهی اوقات به جای تامپون و یا پد از لباس های زیر قابل شستشو استفاده کنید.

 

اگر تنها در هنگام پریود شدن دچار تحریک و خارش می شوید به احتمال زیاد ممکن است به علت پد، تامپون و ... باشد.

از دیگر محصولاتی که باعث ایجاد خارش در واژن می شود می توان انواع صابون ها و ژل های معطر را نام برد که بر روی سطح pH واژن تأثیر می گذارند. مواد افزودنی استفاده شده در این محصولات باعث تحریک پوست و حساسیت می شود و منجر به خارش ناخوشایندی می شود.

 

در هر بار حمام کردن بهتر است به جای شستشوی بیش از حد داخل واژن، تنها اطراف آن را بشویید و از یک صابون ملایم استفاده کنید. گاهی استفاده از صابون هم الزامی نیست.

 
تشخیص علت خارش در ناحیه واژن قبل از پریودی

 


 

برای تشخیص علت ایجاد خارش در این ناحیه ممکن است پزشک با استفاده از یک سواب، از داخل واژن نمونه برداری کند و برای تشخیص احتمال عفونت های مخمر آن را به آزمایشگاه ببرد.

 

اگر عفونت از نوع BV باشد پزشک برای تشخیص آن ممکن است یک سواب از واژن گرفته و زیر میکروسکوپ آن را مشاهده کرده و باکتری ها را شناسایی کند و با بررسی کردن مایع واژن تریکومونیازیس تشخیص داده شود. تشخیص تریکومونیازیس با استفاده از علائم ظاهری امکان پذیر نیست.

 

امروزه برای تشخیص خانگی نیز انواع کیت ها ارائه می شوند که می توان با استفاده از آنها عفونت مخمر یا BV را تشخیص داد. اما اگر علائم عفونت با درمان های خانگی بهبود نیافت باید به پزشک مراجعه کنید.

 
درمان خارش واژن قبل از پریودی

برای خارش واژن ناشی از التهاب درمان خاصی وجود ندارد. اما استفاده از کرم های مرطوب کننده واژن می تواند تا حدی آن را تسکین دهد.

عفونت های مخمری با استفاده از دارو های ضد قارچی مانند OTC می تواند درمان شود. برای درمان عفونت های قارچی مزمن یا مکرر نیز می توان از دارو های خوراکی استفاده کرد.

عفونت های BV و تریچ با آنتی بیوتیک های تجویزی پزشک قابل درمان است.

 

درمان عفونت ولووواژینیت چرخه ای نیز ممکن است با استفاده از درمان تهاجمی درمان شوند و به طور همزمان نیاز به درمان خوراکی و موضعی داشته باشد.

برخی از درمان های خانگی نیز به شرح زیر می باشد:

• استحمام با جوش شیرین

• استفاده از شیاف واژینال حاوی روغن درخت چای

• پوشیدن لباس نخی گشاد و پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان

• استفاده از لباس زیر جاذب به جای تامپون

• استفاده از سرکه سیب در وان حمام و نشستن در آن به مدت 20 دقیقه برچسب ها: خارش ، ناطقان ، سوزش

منبع: ناطقان

کلیدواژه: خارش ناطقان سوزش خارش در ناحیه واژن آنتی بیوتیک ها نوع عفونت دارای علائم عفونت مخمر احساس خارش برای تشخیص رابطه جنسی خشکی واژن خارش واژن عفونت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۲۸۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟

به گزارش خبرآنلاین ،هر چند کاهش وزن تدریجی و درست اثر چندانی بر پوست شما نمی‌گذارد؛ اما کاهش وزن سریع قطعاً باعث افتادگی پوستتان خواهد شد، و همین مسئله برای خیلی از افرادی که روند کاهش وزن را شروع می‌کنند باعث اضطراب و نگرانی می‌شود.

بهداشت نیوز در خبری نوشت:احتمال دارد بعد از یک کاهش وزن قابل‌توجه دچار افتادگی و آویزان شدن پوست شوید که مطمئناً بسیار ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. این افتادگی و شل‌شدن پوست فقط جنبه ظاهری ندارد و چین‌خوردگی‌های سنگین پوست که به هم سابیده می‌شوند می‌توانند مشکلاتی مثل درد و التهاب و عفونت نیز ایجاد کنند.
پس چه باید بکنید که کاهش وزن شما این تبعات را به دنبال نداشته باشد؟ یادتان باشد که این فقط کاهش وزن نیست که بر پوست شما اثر می‌گذارد، بلکه سن، ژنتیک، انتخاب‌های سبک زندگی مثل سیگارکشیدن و ضدآفتاب نزدن و اینکه چه مدت با اضافه‌وزن زندگی کرده‌اید و چقدر وزن کم کرده‌اید نیز همگی می‌توانند تعیین کنند با کاهش وزن دچار افتادگی پوست شوید یا نه یا چقدر درگیر این مسئله شوید. همیشه توصیه می‌شود زیر نظر متخصص تغذیه و مربی ورزشی و حتی شاید یک متخصص پوست و مو وزن کم کنید.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید؛ اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. به‌طورکلی ایده‌آل این است که هر شش هفته، یک کیلوگرم وزن کم کنید

آیا افتادگی پوست عوارضی دارد؟

. سابیدگی: وقتی لایه‌های اضافی پوست روی‌هم می‌افتند، همدیگر را می‌سابند و درد و خارش و بثورات ایجاد می‌کنند.
. عفونت: وقتی پوست‌های شُل روی‌هم می‌افتند، تمیزکردن بین آنها سخت می‌شود. باکتری‌ها تجمع می‌کنند و تکثیر می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. گاهی در صورت شدت این عارضه ممکن است عفونت وارد بدن هم بشود.
. ناراحتی حین ورزش: پوست اضافی می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، خصوصاً حین ورزش‌کردن. مطالعه‌ای نشان داد زنانی که بعد از عمل بای‌پس معده دچار افتادگی پوست شده بودند، می‌گفتند پوست آویزانشان حین ورزش برای آنها مانع و سختی ایجاد می‌کند و ضمناً باعث خجالت آنها می‌شود.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید و اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. در واقع شما باید به روند کاهش وزن خود به چشم یک راه‌حل بلندمدت نگاه کنید نه یک راه‌حل فوری.
هدف این است که به پوست خود به‌اندازه کافی زمان بدهید تا به‌مرور خودش را با کاهش وزن تطبیق دهد. کاهش وزنی که با سرعتی بیشتر از آنچه توصیه شده روی بدهد، به کلاژن و بافت‌های الاستین پوست آسیب می‌زند. هم کاهش وزن و هم افزایش وزن هر دو اثرات چشمگیری بر الاستین پوست می‌گذارند. مثلاً کسی که سال‌ها اضافه‌وزن داشته به‌احتمال زیاد قابلیت ارتجاعی پوستش (الاستین) آسیب دیده است، بنابراین کاهش وزن سریع فقط شرایط پوست را بدتر می‌کند. کاهش وزن آهسته کمکتان می‌کند بیشتر چربی از دست بدهید تا عضله و در نتیجه پوست شما خودش را با این روند سازگار می‌کند.
ضمناً به سبک زندگی‌تان نیز باید توجه کنید، مثلاً به‌اندازه کافی آب بنوشید، با تغذیه درست مواد مغذی به پوستتان برسانید، به طور منظم ورزش کنید، ضدآفتاب بزنید و اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اینها عادت‌هایی هستند که باید در تمام طول مسیر کاهش وزنتان به آنها اهمیت بدهید.

با افتادگی پوست بعد از کاهش وزن چه کنیم؟

اگر اخیراً وزن زیادی کم کرده‌اید یا عمل بای‌پس معده انجام داده‌اید پس حتماً درگیر شلی و افتادگی پوست هستید. اما می‌توانید کارهایی انجام دهید تا ظاهر بهتری پیدا کنید. اگر دوست ندارید سراغ روش‌های تهاجمی مثل جراحی زیبایی بروید و دلتان می‌خواهد با روش‌های طبیعی افتادگی پوستتان را کاهش دهید، باید تمرینات قدرتی و عضله‌ساز را وارد روتین ورزشی‌تان کنید. همچنان به‌اندازه کافی آب بنوشید و تغذیه درستی داشته باشید که شامل پروتئین و ویتامین سی و اسیدهای چرب امگا۳ و حتی مکمل‌های کلاژن باشد و به تقویت قابلیت ارتجاعی پوستتان و کلاً سلامت پوستتان کمک کند.
یک سری از مطالعات نشان داده‌اند مصرف مکمل کلاژن خوراکی می‌تواند رطوبت پوست را بهتر کرده و قابلیت ارتجاعی آن را بیشتر کند و کلاژن موضعی که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شود به کاهش چین‌وچروک و زبری پوست کمک می‌کند. البته برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر کلاژن بر افتادگی پوست بعد از کاهش وزن هنوز به تحقیقات گسترده‌تری نیاز است. یادآوری می‌کنیم که همیشه پیش از مصرف هر گونه مکملی ابتدا با پزشکتان مشورت کنید.

جلوگیری از شل شدن پوست بعد از رژیم لاغری

البته می‌توانید از روش‌های پزشکی غیرتهاجمی نیز کمک بگیرید، مثل سفت کردن پوست با رادیوفرکوئنسی (RF). در این شیوه با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، تولید کلاژن و قابلیت ارتجاعی پوست تقویت می‌شود.
اما این درمان‌ها نیز اثرگذاری محدود خاص خود را دارند، مثلاً بر پوست شُل بهتر اثر می‌گذارند تا بر پوست آویزان. پوستی که آویزان شده ابتدا باید با عمل جراحی برداشته شود، مثلاً با روش ابدومینوپلاستی یا بادی لیفت.
اگر تصمیم گرفتید از شیوه‌های پزشکی برای رفع افتادگی پوستتان استفاده کنید، با بیشتر از یک جراح پلاستیک و زیبایی مشورت کنید. مدت‌زمان ریکاوری طولانی است و ممکن است پیامدهایی وجود داشته باشد، ضمناً شما باید یک تا دو سال بعد از کاهش وزن صبر کنید و سپس تحت جراحی قرار بگیرید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900705